Friday, June 29, 2007

Οι κρυφές πληγές των Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από 800 έχουν χάσει ένα μέλος του σώματος τους. Περίπου εκατό ακόμη έχουν χάσει την όραση τους. Δεκάδες διατηρούνται στη ζωή με μηχανική υποστήριξη, ενώ χιλιάδες έχουν υποστεί εγκεφαλικές βλάβες που επηρεάζουν τη λειτουργία και την ψυχολογία τους.
Μιλάμε για τους τραυματίες στρατιώτες των ΗΠΑ στο Ιράκ, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά κατά δέκα φορές τις μέχρι στιγμής 3.500 απώλειες των αμερικανικών δυνάμεων. Η πλειοψηφία τους επιστρέφει στη χώρα με τραύματα φύσης που η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είχε προβλέψει και τώρα προσπαθεί να αντιμετωπίσει.
Το ποσοστό επιβίωσης των Αμερικανών στρατιωτών έχει ανέβει πολύ από την αρχή των επιχειρήσεων, χάρη στην καλύτερη περίθαλψη αλλά και τις καλύτερες αλεξίσφαιρες προστασίες. Για κάθε στρατιώτη που χάνει τη ζωή του στο ιρακινό μέτωπο, δεκαπέντε άλλοι επιβιώνουν από τα τραύματα τους. Σε αντίθεση με παλαιότερους πολέμους, λίγοι από αυτούς πυροβολήθηκαν. Το κατεξοχήν όπλο αυτού του πολέμου, ο αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός, τραυματίζει τα θύματα του με εγκεφαλικές βλάβες, που πολλές φορές δεν μπορούν να διαγνωσθούν με την πρώτη ματιά. Μόνο 2.000 τέτοιες περιπτώσεις έχουν διαγνωσθεί και θεραπευθεί μέχρι σήμερα, με τους γιατρούς να παραδέχονται ότι πολλές χιλιάδες ακόμη έχουν περάσει απαρατήρητες. Σχετική μελέτη ανέφερε ότι οι μισοί από τους τραυματίες του Ιράκ που διακομίζονται στο μεγαλύτερο στρατιωτικό νοσοκομείο της χώρας έχουν υποστεί εγκεφαλικές βλάβες.
Ταυτόχρονα, πολλοί από αυτούς που βρίσκονται σήμερα στα θέατρα επιχειρήσεων είναι πιθανό να έχουν υποστεί τέτοια βλάβη η οποία δε διαγνώσθηκε. Οι 72 ώρες που μεσολαβούν από τον τραυματισμό τους μέχρι την πιθανή επιστροφή στις επιχειρησιακές τους μονάδες δεν επαρκούν για την εκδήλωση και διάγνωση ενδεχόμενης εγκεφαλικής βλάβης.

Αιτίες τραυματισμών

Η πλειοψηφία των τραυματισμών στο Ιράκ δεν προκαλούνται κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων. Αφορούν κυρίως ατυχήματα με τα οχήματα, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης ή άλλης δραστηριότητας. Μάλιστα, δέκα τοις εκατό των τραυματισμών προέρχεται από άθληση.
Επιπλέον, σχεδόν είκοσι χιλιάδες στρατιώτες μεταφέρθηκαν αεροπορικώς στις ΗΠΑ για προληπτικούς λόγους, εξαιτίας υψηλού πυρετού ή αδυναμίας προσαρμογής στο πεδίο πολέμου. Στην τελευταία κατηγορία τα συμπτώματα περιλαμβάνουν οργανική δυσλειτουργία, νευρώσεις, αναπνευστικά προβλήματα και στηθάγχη, επιληψία, μέχρι και συνεχείς μυϊκές κράμπες.
Για την αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων και πριν την απόφαση αποχώρησης του στρατιώτη από το Ιράκ, η επί τόπου θεραπεία αφορά κυρίως την τοποθέτηση του στα μετόπισθεν για περίπου τρεις ημέρες. Η τακτική αυτή τις περισσότερες φορές αποδίδει και ο στρατιώτης επιστρέφει στη μονάδα του. Επίσης, από τους στρατιώτες που διακομίζονται στη Γερμανία από το Ιράκ με προβλήματα μη-οργανικής φύσεως, το 20% επιστρέφει, ενώ το 80% γυρίζει στις ΗΠΑ για περαιτέρω θεραπεία ή απαλλαγή καθηκόντων.

Κέντρα αποκατάστασης

Οι πιο περίπλοκες περιπτώσεις διακομίζονται σε ένα από τα τέσσερα κέντρα αποκατάστασης που λειτουργούν στη χώρα. Τα κέντρα αυτά σχηματίστηκαν όταν οι γιατροί διαπίστωσαν ότι πολλά προβλήματα διέφευγαν της προσοχής τους, όπως στρατιώτες που δεν μπορούσαν να «φορέσουν» το τεχνητό τους μέλος εξαιτίας μη διεγνωσμένης εγκεφαλικής βλάβης ή ασθενείς που μπορούσαν να θυμηθούν μια συζήτηση αλλά όχι τι έφαγαν στο πρωινό.
Όπως αναφέρει ο Δρ. Στίβεν Σκοτ, διευθυντής του κέντρου αποκατάστασης στη Φλόριδα, το μεγαλύτερο ποσοστό των εγκεφαλικών βλαβών προκαλείται από τις εκρήξεις αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών, όταν το ωστικό κύμα καταστρέφει ιστούς του εγκεφάλου και συνδέσμους νεύρων που ελέγχουν την ομιλία, την όραση, τη μνήμη και άλλες λειτουργίες. Το ωστικό κύμα της έκρηξης μπορεί επίσης να προκαλέσει εσωτερικές βλάβες στο υπόλοιπο σώμα, όπως στους πνεύμονες, στα αυτιά και στη σπονδυλική στήλη.
Οι τραυματισμοί αυτού του είδους έχουν σημειώσει κατακόρυφη αύξηση, φτάνοντας το 62% στον πόλεμο στο Ιράκ, σε σχέση με το 20% εγκεφαλικών βλαβών σε παλιότερες ένοπλες συγκρούσεις. «Είναι μια ταχεία αναπτυσσόμενη ασθένεια, χωρίς να υπάρχει προς το παρόν συγκεκριμένος τρόπος διάγνωσης συμπτωμάτων ή θεραπείας» λέει ο Δρ. Κιλπάτρικ, στρατιωτικός γιατρός. Όμως, ο αυξημένος αριθμός στρατιωτών που νοσηλεύονται στα κέντρα αποκατάστασης δίνει την ευκαιρία στους γιατρούς να μάθουν περισσότερα για τους τρόπους αντιμετώπισης και νοσηλείας αυτών των περιπτώσεων.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες Associated Press

No comments: